Szparagi sojowe, zwane również fuju, to popularne danie kuchni koreańskiej, japońskiej i chińskiej. Można go kupić na rynkach lub w wyspecjalizowanych działach supermarketów. Miękki, oryginalny smak tej przystawki jest uwielbiany przez wielu, a często rosyjską ucztę zdobi salaterka ze szparagami sojowymi. Ale jak mało przydatne jest to smaczne danie.
Wybierz swój przepis
Z czego wykonane są szparagi sojowe
W rzeczywistości ten produkt nie ma nic wspólnego ze zwykłymi szparagami, które rosną w ogrodzie, ponieważ wytwarzają szparagi sojowe z soi. Są wstępnie namoczone w wodzie, a następnie wcierane w papkowaty stan, a mleko sojowe wyciska się z tej masy. Następnie mleko gotuje się, a powstałą pianę usuwa się, suszy i składa opaską uciskową. Ten suchy półprodukt służy również jako surowiec do gotowania fuju.
To źródło wysokostrawnego białka roślinnego ma bardzo mało kalorii - tylko 234 kcal na 100 g suchego produktu, z 45 g białka, węglowodanów i tłuszczów - 20 g każdy.
Korzyści ze szparagów sojowych
Soja, z której wytwarza się fuju, jest bardzo przydatną rośliną, bogatą w niezbędne aminokwasy, białko roślinne, witaminy i pierwiastki śladowe żelaza, potasu i wapnia. Szparagi sojowe są doskonale wchłaniane przez organizm, a mleko, z którego jest wytwarzane, nie zawiera laktozy, która jest alergenem, oraz cholesterolu, który zatyka naczynia krwionośne. Mleko sojowe i fuju zawierają również wiele wielonienasyconych kwasów, które mają korzystny wpływ na układ sercowo-naczyniowy i zapobiegają rozwojowi wielu jego chorób. Ma również wysoką zawartość fitohormonów, które zapobiegają utracie kości i rozwojowi osteoporozy. W związku z tym istnieje ryzyko odchyleń w rozwoju seksualnym w ciele rozwijającego się dziecka, dlatego dzieciom poniżej 10 lat nie zaleca się szparagów sojowych, a dorośli powinni je stosować z umiarem, chociaż nie wykazano szkodliwości z tego powodu.
Przeciwwskazania do stosowania szparagów sojowych to choroby żołądka i trzustki.