Pomimo wszystkich wysiłków hodowców nie jest jeszcze możliwe pokonanie chorób roślin i pozostają śmiertelnym zagrożeniem dla winorośli. Na najsmaczniejsze i najpiękniejsze odmiany najbardziej wpływają choroby.
Wybierz swój przepis
Najbardziej niebezpieczną chorobą winogron jest pleśń lub persporoza, mączniak rzekomy. Jest powszechny wszędzie tam, gdzie są winnice, ponieważ czynnikiem sprawczym jest grzyb żyjący na żywych tkankach. Hibernuje na opadłych liściach i zarodnikach w glebie, łatwo toleruje ciepło i mróz. Rośnie w temperaturze 10 ° C, przy wietrze lub deszczu przenoszonym na tył liścia. Pokolenia grzybów na sezon mogą wynosić do 20, a rozmnażanie zatrzyma się dopiero wraz ze śmiercią rośliny lub ze spadkiem temperatury. Zewnętrzną manifestacją choroby są liczne żółtawe plamy. Odwrotna strona arkusza, ze względu na aktywne rozprzestrzenianie się grzyba, pokryta jest wykwitem pleśni; nie występuje to przy suchej pogodzie. W odpornych odmianach plamy są mniejsze, szybko schną i wyglądają jak nakłucia igłą z wysuszoną krawędzią, arkusz ma oleisty połysk. Na pędach pojawiają się również plamy, żółtawe, a następnie brązowe, które mają tendencję do pleśnienia.
Odmiany o przeciętnym smaku i wysokiej kwasowości posiadają geny odporności na pleśń, najpoważniejszą chorobę winogron. Odmiana Isabella o ostrym smaku, wysokiej zawartości kwasu winowego i niepomalowanej śluzowej pulpy jagodowej jest odporna na tę chorobę. Kiedy zły smak jest rozcieńczany przez krzyżowanie z dobrymi gatunkami, odporność na choroby jest również rozcieńczana.
Dlatego konieczne jest ciągłe przetwarzanie zgodnie z opracowanym schematem i zmienianiem leków w celu uzyskania większej wydajności.
Szczególnie ciężkie zmiany na wierzchołkach pędów na niestabilnych odmianach, wtedy choroba wpływa na kwiatostany i świeże jajniki jagód. W przypadku bardziej dojrzałych jagód infekcja wygląda jak niebieskoszare przygnębione miejsce pod łodygą. Jagody stają się brązowe, zmarszczone i opadają. Chorobie tej można zapobiec tylko poprzez systemowe leczenie zapobiegawcze.
Aby skutecznie korzystać, musisz znać klasyfikację chemikaliów i pamiętać o czasie ich stosowania.
Środki owadobójcze stosuje się przeciwko gąsienicom, mszycom, chrząszczom i motylom, a osobne preparaty przeciwko roztoczom - akarycydom. Fungicydy pomagają zwalczać choroby grzybowe, a herbicydy stosuje się przeciwko chwastom. Kontakt to ci, którzy do działania muszą dostać się na szkodliwy obiekt. Leki quasi-układowe gromadzą się na powierzchni traktowanych roślin i są uwalniane stopniowo. Układowy przenika do soku komórkowego rośliny.
Karbofos jest popularnym środkiem owadobójczym, a jednocześnie roztoczobójczym. Jest skuteczny przeciwko dżdżownicom i innym szkodnikom, ma ciągły efekt toksyczny i jest kompatybilny z płynem Bordeaux i środkami roztoczobójczymi. Aplikacja powinna odbyć się nie później niż 20 dni przed zbiorem.
Płyn Bordeaux jest środkiem chemicznym na bazie siarczanu miedzi i wapna palnego, środkiem kontaktowym przeciwko wielu chorobom grzybiczym i bakteriozom. Stosuje się go w walce z pleśnią, antraknozą, czarną zgnilizną, różyczką, cercosporosis i melanozą. Musi być przygotowany bezpośrednio przed użyciem, a każdy winiarz musi być w stanie go ugotować. Substytuty mieszanki Bordeaux są mniej skuteczne i często sfałszowane, a przechowywane w nieodpowiednich warunkach tracą swoje właściwości chemiczne i nie działają. Przetwarzanie należy powtórzyć, ponieważ po wytrąceniu właściwości ochronne są zmniejszone i do zera.